Δημήτρης Αβραμόπουλος
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (6 Ιουνίου 1953) είναι Έλληνας πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας, τέως Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέλος της Βουλής των Ελλήνων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] |
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/01/2020) |
Γεννήθηκε στην Αθήνα, ενώ η καταγωγή του είναι από την Αρκαδία (Ελληνικό Γορτυνίας) και την Ηλεία (Αυγείο Ηλείας). Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Βρυξέλλες και τη Βοστώνη. Το 1980 αποφοίτησε από τη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών και ξεκίνησε επαγγελματική σταδιοδρομία στο Διπλωματικό Σώμα, η οποία ολοκληρώθηκε το 1993 με την ένταξή του στην πολιτική. Από το 1995 έως το 2003 και για οκτώ χρόνια, διατέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων. Μεταξύ του 2001 και του 2002 υπήρξε αρχηγός του δικού του πολιτικού κόμματος, του Κινήματος Ελεύθερων Πολιτών (ΚΕΠ). Το 2004, ορίστηκε για πρώτη φορά Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, το 2006 Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το 2010 Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, το 2011 Υπουργός Εθνικής Άμυνας και το 2012 Υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούνιο του 2013 ανέλαβε για 2η φορά Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Από την 1η Νοεμβρίου του 2014, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αναλαμβάνει Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διπλωματική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] |
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/01/2020) |
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος εισήλθε στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών το 1980 και από το 1981 μέχρι το 1983 υπηρέτησε στην Κεντρική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα. Από το 1983 έως το 1988 ανέλαβε καθήκοντα Προξένου της Ελλάδος στη Λιέγη του Βελγίου.
Το 1989 ανακλήθηκε στην Ελλάδα και ανέλαβε Ειδικός Διπλωματικός Σύμβουλος του Προέδρου της «Νέας Δημοκρατίας», Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Το 1991 διορίστηκε εκπρόσωπος στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ / Βιέννη). Το 1992 ανέλαβε εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα, μέχρι το τέλος του ιδίου χρόνου, οπότε και τοποθετήθηκε ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Γενεύη της Ελβετίας.
Τον επόμενο χρόνο ανέλαβε Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, και την ίδια χρονιά, τον μήνα Αύγουστο, παραιτήθηκε από τη Διπλωματική Υπηρεσία προκειμένου να συμμετάσχει ως υποψήφιος βουλευτής στις Εθνικές Εκλογές του Οκτωβρίου του 1993.
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] |
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/01/2020) |
Κατέβηκε υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία και εκλέχτηκε στην τρίτη θέση της Α΄ περιφέρειας Αθηνών. Την ίδια περίοδο εκλέχτηκε στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας.
Διετέλεσε Γραμματέας της ΝΔ στην Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ένωση (EDU) και κατά την περίοδο 1993 – 1994 εξελέγη Πρόεδρος της ΟΚΕ Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας (Σκιώδης Υπουργός Εξωτερικών).
Δήμαρχος Αθηναίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1994 πήρε το χρίσμα του υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας για τον Δήμο της Αθήνας, όπου και εκλέχτηκε με αντίπαλό του τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Ήταν ο νεότερος σε ηλικία δήμαρχος της πόλεως των Αθηνών.
Το 1996 ο Δημήτρης Αβραμόπουλος υπέβαλε αίτηση διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, για την πόλη των Αθηνών.
Από το 1997 που ανατέθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή η οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην πόλη των Αθηνών μέχρι το τέλος του 2002, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος συνεργάστηκε με την Οργανωτική Επιτροπή για την προετοιμασία της πόλης. Επανεκλέχτηκε δήμαρχος τον Οκτώβριο του 1998 από τον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας το ιστορικά μεγαλύτερο ποσοστό που έχει σημειωθεί σε δημοτικές εκλογές στην Αθήνα.[3] Κατά την τετραετία 1995 – 1999 ήταν Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ). Το 1995 συνέστησε τη «Μόνιμη Διάσκεψη των Δημάρχων των Πρωτευουσών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».
Από το 1996 έως το 2000 άσκησε καθήκοντα Αντιπροέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης Τοπικών Αρχών (IULA). Από το 1997 έως το 2002 ήταν μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Γραφείου (1997-2000).
Το Μάρτιο του 2001 ίδρυσε το Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών (ΚΕΠ), ένα κόμμα με ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά συγγενή με τη Νέα Δημοκρατία. Τον Ιούνιο του 2002 ανακοίνωσε τη διακοπή του ΚΕΠ, καθώς και την απόφασή του να μη διεκδικήσει ξανά το αξίωμα του δημάρχου το 2002 και να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Παράλληλα, προώθησε τις διεθνείς συνεργασίες της πόλεως των Αθηνών και ανακηρύχθηκε πρόεδρος της «Συνόδου Κορυφής των Δημάρχων του Κόσμου». Στη Σύνοδο των Αθηνών, τον Σεπτέμβριο του 2002, η Διάσκεψη επικύρωσε μία πρωτοβουλία του Δημήτρη Αβραμόπουλου, το πρόγραμμα «Διπλωματία των Πόλεων»[4], η οποία υιοθετήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν.
Το 2001 θέσπισε το «Διεθνές Βραβείο των Αθηνών για τη Δημοκρατία» υπό την αιγίδα της UNESCO (Παρίσι) και το 2002 την «Παγκόσμια Ένωση Ολυμπιακών Πόλεων» υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Λωζάνη).
Την ίδια περίοδο συνέστησε το «Παγκόσμιο Ινστιτούτο για τη Διπλωματία των Πόλεων». Το 2004 και μετά από ένα χρονικό διάστημα ενός έτους, κατά τη διάρκεια του οποίου αποδέχτηκε προσκλήσεις και δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ αλλά και σε άλλα μεγάλα πανεπιστήμια, ήταν υποψήφιος στις εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία και εκλέχτηκε πρώτος Βουλευτής της Α΄ Περιφέρειας Αθηνών.
Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2000 που ήταν η τρίτη κάτα σειρά προκάλεσε βαθιά εσωκομματική κρίση στο κόμμα. Εκείνη τη περίοδο ο Δημήτρης Αβραμόπουλος προχώρησε σε διεργασίες για την δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Τον Μάρτιο του 2001 ανακοίνωσε την δημιουργία κόμματός, με τον τίτλο «Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών».[5] Οι πρώτες δημοσκοπήσεις κατέγραψαν πολύ υψηλά ποσοστά για το νέο κόμμα που έφθαναν μέχρι και στο 24%. Σύντομα όμως άρχισε να καταγράφεται ραγδαία πτώση των ποσοστών του κόμματος, αφού δεν κατάφερε να παρουσιάσει κάποια ουσιαστική πρόταση και απλώς εξαργύρωνε την υψηλή δημοτικότητα που είχε αποκτήσει ο αρχηγός του ως Δήμαρχος Αθηναίων. Η πτώση της δημοτικότητας του κόμματος και τα οικονομικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, οδήγησαν τελικά σε αναστολή της λειτουργίας του, που ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2002. [6] Μετά την αναστολή της λειτουργίας του ως κόμμα, το ΚΕΠ μετατράπηκε σε Κίνηση Πολιτικού Προβληματισμού και Παρέμβασης.[7] Ο Αβραμόπουλος προσχώρησε λίγο αργότερα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Υπουργός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2004 ορκίστηκε υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης. Μετά τον κυβερνητικό ανασχηματισμό του 2006, ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος παρέμεινε στη θέση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θέση που κατείχε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009.[8] Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας, ενός διεθνούς προτύπου ταξινόμησης των δαπανών υγείας που ξεκίνησε να χρησιμοποιείται στην Ελλάδα από το 2011, την περίοδο κατά την οποία ήταν υπουργός Υγείας ο Αβραμόπουλος, εκτοξεύθηκε η κρατική φαρμακευτική και νοσοκομειακή δαπάνη. Στην αύξηση αυτή των δημοσίων δαπανών για την υγεία οφειλόταν το ένα πέμπτο της μεγέθυνσης του ΑΕΠ την τετραετία 2005-2009.[9][10]
Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 εξελέγη και πάλι βουλευτής Α΄ περιφέρειας Αθηνών. Λίγες μέρες αργότερα, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τη θέση του αρχηγού της ΝΔ. Με πρωτοβουλία του, πραγματοποιήθηκε η εκλογή του Προέδρου του κόμματος από τη βάση. Στην πορεία της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη του αρχηγού της ΝΔ, απέσυρε με δημόσια δήλωσή του την υποψηφιότητά του και στις 10 Νοεμβρίου 2009 στήριξε την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά, γεγονός που συντέλεσε καθοριστικά στην εκλογή του τελευταίου στην ηγεσία του κόμματος. Μετά την ανάληψη της προεδρίας της ΝΔ από τον Αντώνη Σαμαρά, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ορίστηκε Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του 8ου Τακτικού Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας που διεξήχθη τον Ιούνιο του 2010. Αμέσως μετά, τον Ιούλιο του 2010, ανέλαβε τη θέση του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας, την οποία και κατείχε μέχρι το Μάρτιο του 2015.
Στις 11 Νοεμβρίου 2011 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Παράλληλα παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας, ώστε να υποστηριχθεί η θέση της Νέας Δημοκρατίας για συμμετοχή μόνο εξωκοινοβουλευτικών στελεχών της στη νέα κυβέρνηση.[11] Στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 επανεξελέγη βουλευτής στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών. Στις 21 Ιουνίου 2012 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργού Εξωτερικών. Στις 25 Ιουνίου 2013 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ευρωπαίος Επίτροπος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2014, κατά την ανακοίνωση της νέας σύνθεσης της Κομισιόν, ο Αβραμόπουλος ανέλαβε τη θέση του Επιτρόπου για θέματα Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων.[12][13] Μεταξύ άλλων, ως επίτροπος διαφώνησε με την πρόταση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ για κατάργηση του συστήματος κατανομής των προσφύγων και των λαθρομεταναστών μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ.[14][15]
Ακαδημαϊκοί τίτλοι και δραστηριότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1978: Πτυχίο Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
- 1979-1980: Μεταπτυχιακή Εξειδίκευση στους Διεθνείς Οργανισμούς (Πανεπιστήμιο Βοστώνης / Βρυξέλλες).
- 1986: Master's στα Ευρωπαϊκά Θέματα (Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών, Université Libre de Bruxelles).
- 1995: Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου ADELPHI (Νέα Υόρκη).
- 1997: Επίτιμος Διδάκτορας του Κολεγίου DEREE (Αθήνα).
- 2000: Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου DREXEL (Φιλαδέλφεια).
- 2000: Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου KINGSTON.
- 2002: Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Πεκίνου.
- 2002: Επίτιμος Καθηγητής της Κρατικής Ακαδημίας Τεχνολογικών Επιστημών της Μόσχας..
- 2003: Visiting Fellow, στο Kennedy School of Government, Institute of Politics, του του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
- 2016: Επίτιμος Διδάκτορας του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου της Πάρμας (Ιταλία).
Υποθέσεις με τη Δικαιοσύνη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μάιο του 2010 πρώην στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσε μήνυση εναντίον του Αβραμόπουλου, του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου κατηγορώντας τους για «ηθική αυτουργία» στην αποστολή ψευδών στοιχείων από την ΕΣΥΕ στη Eurostat για τα χρέη των νοσοκομείων.[16]
Το όνομα του Αβραμόπουλου μαζί και άλλων εννέα πολιτικών προσώπων ενεπλάκη στην υπόθεση Novartis, παρά το γεγονός ότι από το 2014 και μετά από δικαστική έρευνα 5 ετών το εισαγγελικό πόρισμα είχε θέσει την υπόθεση των εμβολίων στο αρχείο. [17] Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου δικαίωσε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο καταθέτοντας στην Προανακριτική Επιτροπή που διερευνά τη συμμετοχή του τέως Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης στην υπόθεση Novartis, ότι ο λογαριασμός που υποτίθεται ότι συνδέεται με την φαρμακοβιομηχανία δεν ήταν παρά ένας φοιτητικός λογαριασμός 30.000 δολαρίων στο όνομα του παιδιού του που σπούδαζε στις ΗΠΑ.[18] Στις 22 Δεκεμβρίου 2019 η εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη από τον Αβραμόπουλο για ψευδές δημοσίευμά της σχετικά με τη Novartis. [19]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Δημήτρης Αβραμόπουλος, Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΥΥΚΑ)». www.eurocharity.org. 16 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Διπλωματία των Πόλεων | Δημήτρης Αβραμόπουλος - Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας της ΕΕ». avramopoulos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016.
- ↑ news.in.gr, Και το όνομα αυτού... Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών
- ↑ Ελευθεροτυπία, Ν.Δ.: 35 χρόνια ίδιος μηχανισμός, με 7ήττες, 6 νίκες και 7 αρχηγούς
- ↑ «news247.gr, Η διαδρομή του Δημήτρη Αβραμόπουλου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.
- ↑ «Δημήτρης Αβραμόπουλος | Δημήτρης Αβραμόπουλος - Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας της ΕΕ». avramopoulos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016.
- ↑ Παλαιολόγος, Γιάννης (24-02-2013). «Η μεγάλη σπατάλη την τετραετία 2005-2009». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/481602/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/h-megalh-spatalh-thn-tetraetia-2005-2009. Ανακτήθηκε στις 15-02-2015.
- ↑ Κέζα, Λώρη (30-01-2015). «Αβραμόπουλος». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=672274. Ανακτήθηκε στις 15-02-2015.
- ↑ Σαβούρδου, Μπέττυ (11 Νοεμβρίου 2011). «Παραίτηση Αβραμόπουλου από βουλευτής». ΕΡΤ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2011.
- ↑ Τερζής, Γιώργος (11 Σεπτεμβρίου 2014). «Νέος επίτροπος Μετανάστευσης ο Δ. Αβραμόπουλος». Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/783207/article/epikairothta/politikh/neos-epitropos-metanasteyshs-o-d-avramopoylos. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Η νέα σύνθεση της Κομισιόν - Ο Μοσκοβισί Επίτροπος Οικονομικών». Τα Νέα. 10 Σεπτεμβρίου 2014. http://www.tanea.gr/news/politics/article/5157706/h-synthesh-ths-komision-epitropos-oikonomikwn-o-moskobisi/. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Δημήτρης Αβρομόπουλος: Σολιντάρνοσκ, του Μιχάλη Τσιντσίνη | Kathimerini». http://www.kathimerini.gr/939251/opinion/epikairothta/politikh/dhmhtrhs-avromopoylos-solintarnosk. Ανακτήθηκε στις 2018-01-03.
- ↑ «Το Κονκλάβιο (13/12/17), Αριστοτελίας Πελώνη | Kathimerini». http://www.kathimerini.gr/939080/opinion/epikairothta/politikh/to-konklavio-131217. Ανακτήθηκε στις 2018-01-03.
- ↑ Τέλλογλου, Τάσος (15-05-2010). «Μήνυση για τα χρέη των νοσοκομείων». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/393345/article/epikairothta/politikh/mhnysh-gia-ta-xreh-twn-nosokomeiwn. Ανακτήθηκε στις 15-02-2015.
- ↑ «Άνθρακες οι «μίζες» για τα εμβόλια της γρίπης - Το πόρισμα της Εισαγγελίας Διαφθοράς».
- ↑ «Σκευωρία Novartis: Ο Αγγελής διέλυσε τις φήμες περί "εμπλοκής" Αβραμόπουλου: Ο περίφημος λογαριασμός τελικά ήταν φοιτητικός με 30.000 ευρώ!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Δημόσια συγγνώμη από «Kontra News» σε Αβραμόπουλο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βουλευτές Α΄ Αθηνών
- Βουλευτές εκλεγμένοι με τη Νέα Δημοκρατία
- Έλληνες υπουργοί Τουρισμού
- Έλληνες διπλωμάτες
- Έλληνες υπουργοί Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
- Δήμαρχοι Αθηναίων
- Έλληνες υπουργοί Εθνικής Άμυνας
- Έλληνες επίτροποι της ΕΕ
- Απόφοιτοι Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
- Ευρωπαίοι επίτροποι
- Έλληνες πολιτικοί του 21ου αιώνα